خیلے وقت است تظاهـــــر بـہ شـــادے میــکـنم !

حرفـــ میزنم مثلـ همہ . . .

اما . . .

خیلے وقت استــ مرده امـــ !

خیلے وقت است دلم میخواهد روزه ی سـکـوت بگیرم

دلم مے خواهد ببـــــــارم . . .

و کـسے نپرسد چرا . . . !

تو چہ می فهمے 

ایـن روزها اداے زنده ها را در میـــــــآورم . . .

روی آن شیشه ی تب دار تو را ها کردم ، اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم ، شیشه بدجور دلش ابری و بارانی شد ، شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم ، با سر انگشت کشیدم به دلش عکس زیبای تو را ، عکس زیبای تو را سیر تماشا کردم .

------------------------------------------------------------------------------------

نگا مکنی؟

رفتم تو فاز سهراب سپهری شدم ادم بد؟؟؟:D

 دیرگاهـے است که در این تنها یـــے

رنگ خاموشـے در طرح لب است

بانگـے از دور مرا می خواند

لیک پاهایم در قیر شب است

رخنه اے نیست در این تاریکـے

در و دیوار به هم پیوسته

سایه اے لغزد اگر روی زمین

نقش وهمـــے است ز بندے رسته

نفس آدم ها

سر بسر افسرده است

روزگارے است در این گوشه پژمرده هوا

هر نشاطــے مرده است

دست جادویـــے شب

در به روے من و غم مـــے بندد

مـــے کنم هر چه تلاش‌،

او به من مـــے خندد 

نقش هایـــے که کشیدم در روز،

شب ز راه آمد و با دود اندود 

طرح هایـــے که فکندم در شب‌،

روز پیدا شد و با پنبه زدود 

دیرگاهـے است که چون من همه را

رنگ خاموشـے در طرح لب است 

جنبشـے نیست در این خاموشـے

دست ها پاها در قیر شب است

 درها به طنين هاي تو وا کردم

هر تکه را جايي افکندم 
پر کردم هستي ز نگاه
بر لب مردابي 
پاره ي لبخند تو بر روي لجن ديدم 
رفتم به نماز
در بن خاري ، ياد تو پنهان بود 
برچيدم ، پاشيدم به جهان
بر سيم درختان زدم آهنگ ز خود روييدن ، و به خود گستردن
و شياريدم شب يک دست نيايش 
افشاندم دانه ي راز
و شکستم آويز فريب
و دويدم تا هيچ
و دويدم تاچهره ي مرگ 
تا هسته ي هوش
و فتادم بر صخره ي درد
از شبنم ديدار تو تر شد انگشتم ، لرزيدم
وزشي مي رفت از دامنه اي ، گامي همره او رفتم
ته تاريکي ، تکه خورشيدي ديدم 
خوردم ، و زخود رفتم ، و رها بودم

سهراب سپهري

من مغرورم...

رقیب ببینم نمیجنگم...

پا روی عشق و احساسم میگذرام...

و میدان را خالی میکنم...

اهویی که به کفتار چشمک بزند...

لیاقت ندارد

زیر سایه ی

"شیر"

باشد...

 دلم را سپردم به بنگاه دنیاو هی آگهی دادم این جا و آن جا

خدا بعضی یه موقعی..بعضی جاها میاد کمکمون که حتی فکرشم نمیتونیم بکنیم...پس حواستون باشه...هر قدمی که برمیدارید و میبینید سالمید..هرنفسی که میکشید و میبینید درد ندارید همشو مدیونشید...حداقل کاری که میتونیم براش بکنیم ازش تشکر کنیم...خدایا ممنونتیییییییییییییییییییییییییم

مسئولیننننننننننننن چرا رسیدگی نمیکنین...اگر تا موقعی که قراره من فضانورد بشم این مشکل درست نشه من استعفا میدم...گفته

باشم:D:D:DD::)):)):)):)):))

لبخند بزن

لبخند زدن خیلی راحتره

تا بخوای به همه

توضیح بدی

چرا خوب نیستی....

درد دلت را به کسی نگو...

چون یاد می گیرند...

دلت را از کجا...

به درد اورند...